Een verwoestende cataclysm losgelaten door een gekwelde god daalde de wereld van Talamhel in de eeuwige nacht af. De zandloper van tijd was verbrijzeld en de essentie ervan stroomde over het land, waardoor een eindeloze zee van zand ontstond. De ooit geflurelende wereld van Talamhel werd een verrukkelijke laesie van zijn voormalige glorie en degenen die het thuis noemden, zijn nu kaf van corruptie-gewelddadige, onsterfelijke, onverzettelijke soldaten van de dood.
Maar Talamhel is nog niet verloren-nog niet. Generaties lang hebben de rechtvaardige weinigen doorstaan. Je bent een van die weinigen.
Op de vooravond van je in